4.1. rekomendacje w zakresie rozwoju MW rp i Morskich Jednostek specjalnych”. Już w tytule uderza mnie obecna tendencja do uprzywilejowania i przeceniania roli sił specjalnych. Zresztą to samo występuje w przypadku sił obrony terytorialnej, których hipotetyczne możliwości są przeceniane, którym nadaje się również uprzywilejowaną pozycję nawet wobec wojsk operacyjnych, chociaż ten wojskowy, weekendowy nowotwór, nie osiągnął jeszcze żadnej zdolności bojowej. Tu zawołam: „Kiemlicze na przód!” i przejdę do rzeczy skupiając się na marynarce wojennej kategorii 3 i jej okrętach i innych środkach walki. Cytat : „Rozwój MW RP wymaga modernizacji lub pozyskania jednostek następujących kategorii: okrętów nawodnych wielozadaniowych (klasy fregata) o wyporności i innych parametrach gwarantujących zdolności do: – zapewnienia obszarowej obrony powietrznej o odpowiednim zasięgu efektorów, – zapewnienia informacji o sytuacji powietrznej, nawodnej i lądowej dalekiego zasię- gu (w tym targetingu), – realizacji funkcji wczesnego ostrzegania dla krajowego systemu obrony powietrznej, – zapewnienia informacji o sytuacji podwodnej, – projekcji siły z morza na ląd, poprzez wyposażenie w pociski taktyczne do atakowania celów naziemnych (Land-Attack Missile, LAM), – zwalczania okrętów podwodnych, – prowadzenia działań połączonych (w szczególności grupy bojowe wojsk specjalnych i lotnictwo rozpoznawcze/taktyczne), – prowadzenia działań w ramach morskich grup zadaniowych, w szczególności sił odpowiedzi NATO na akwenach potencjalnych działań, – zabezpieczenia dowodzenia zespołem okrętów przez dowódcę poziomu taktycznego, – bazowania śmigłowca; ”. Ocena: Toć jest to odpowiednik amerykańskiego niszczyciela rakietowego typu „Arlrigh Burke”. Naprawdę Polskę stać na taki okręt i w jakiej ilości? 2? Wybudują, go polskie stocznie, które, w jakim czasie, itd.? Poza tym, jak tak wielki okręt przetrwa w działaniach wojennych na Bałtyku i w bazach PMW? Do tego ich budowa i eksploatacja to wielkie pieniądze, a ryzyko utraty drastycznie osłabi możliwości bojowe PMW. Zamiast tego należałoby rozważyć mniejsze okręty, ale wyspecjalizowane w funkcjach plot i pop w większej ilości, aby stworzyć z nich przynajmniej dwa zespoły okrętów. Cytat: „okrętów dowodzenia i wsparcia działań połączonych (specjalnych) – morskich, powietrznych i lądowych, z możliwością transportu i zapewnienia mobilności dodatkowo zaokrętowanych sił i środków, stawiania min morskich oraz pełnienia funkcji szpitalnej. Powinny one dysponować możliwościami taktyczno-technicznymi w szczególny sposób przystosowanymi do użycia w działaniach asymetrycznych i hybrydowych;” Ocena: Jest to kontynuacja bezmyślnej koncepcji poprzedniej koalicji rządzącej . Po co PMW okręt wsparcia działań połączonych „Marlin”, który jednego z portali o tematyce obronnej miał być „Największą jednostką polskiej floty ma być okręt wsparcia działań połączonych kryptonim Marlin, o wyporności 15 000 ton, z możliwością przewożenia barek desantowych i śmigłowców. Okręt przewidziany jest do transportu kontyngentu wojsk lądowych lub sił specjalnych w rejon konfliktu lub misji stabilizacyjnej. Jednostka ma także zabezpieczyć kwestie dowodzenia, zapewnić tym siłom wsparcie logistyczne i zabezpieczenie medyczne (szpital z salami operacyjnymi do przeprowadzania zabiegów chirurgicznych). Okręty ma być wykorzystywany również do niesienia pomocy ofiarom klęsk żywiołowych czy ewakuacji cywilów z zagrożonych rejonów.”.Moim zdaniem jest brak jakiegokolwiek sensownego uzasadnienia dla tego rodzaju projektu. Zamiast tego powinien powstać duży okręt o wyporności std rzędu 5000 – 7500 ts, który łączyłby te funkcje ibyłby przystosowany do tych zadań. Cytat: „okrętów podwodnych, zdolnych do: – zwalczania okrętów i innych jednostek nawodnych, – zwalczania okrętów podwodnych, – prowadzenia rozpoznania i dozoru morskiego, – zabezpieczania działań sił specjalnych, – z opcją poszerzenia o zdolności do projekcji siły z morza na ląd, poprzez wyposażenie w pociski taktyczne do atakowania celów naziemnych (LAM), – prowadzenia wyspecjalizowanych działań z zakresu wojny minowej;” Ocena: Rozsądny punkt. Do realizacji tych zamierzeń należałoby nawiązać współpracę ze Szwecją. Ma ona nowoczesne op dostosowane do warunków Morza Bałtyckiego i buduje nowe. Szwedzkie op ośmieszyły super US Navy w czasie wspólnych ćwiczeń, zatapiając jej okręty pozostając niewykrytymi. Lepszej rekomendacji nie trzeba. Wydaje się, że tu mogą być najlepsze przesłanki do współpracy. Cytat: „samolotów rozpoznawczych i patrolowych, zdolnych do prowadzenia kompleksowego rozpoznania morskiego: elektronicznego (Signals Intelligence, SIGINT), obrazowego (Imagery Intelligence, IMINT) i radiolokacyjnego (Radar Intelligence, RADINT), zwalczania okrętów podwodnych oraz uczestniczenia w akcjach SAR;  śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych, współdziałania z grupami Wojsk Specjalnych (WS) oraz prowadzenia akcji SAR” Ocena: Tu największym błędem jest nieuwzględnianie konieczności posiadania samolotów myśliwsko-bombowych, które zapewniłby obronę powietrzną i wsparcie w zwalczaniu sił nawodnych przeciwnika własnym zespołom okrętów. Bez tego lotnictwo morskie nie jest pełnowartościowym elementem sił morskich. Cytat: „sił przeciwminowych – niszczycieli min i okrętów dowodzenia siłami przeciwminowymi (Mine Countermeasures, MCM), zdolnych do pełnego spektrum działań przeciwminowych – dpowiednik amerykańskiego niszczyciela rakietowego typu „Arlrigh Burke\" - nie do tego wszystkiego są dziś zdolne fregaty, które mogą być 3 razy tańsze od Arleigh Burke. Nim taki okręt zostanie zatopiony na Bałtyku t obędzie mógł zadać bardzo poważne straty przeciwnikowi. Sama obecność zespołu takich okrętów utrudni przeciwnikowi planowanie operacji i bezkarne wykorzystanie przestrzeni powietrznej nad Bałtykiem. Taki Ivier Huitfeldt po doposażeniu w sprzęt, który Duńczycy zdjęli ze starych okrętów, kosztuje tyle co 3-4 F-16. Koszt jego rocznego utrzymania to równowartość kosztu utrzymania 3 F-16.poszukiwania, wykrywania, klasyfikacji, identyfikacji i neutralizacji/ zwalczania wszystkich rodzajów min morskich, obiektów niebezpiecznych oraz improwizowanych ładunków wybuchowych, przy zapewnieniu pełnej i wszechstronnej możliwości działań w składzie morskich grup zadaniowych w systemie narodowym i sojuszniczym, w szczególności w ramach Stałych Zespołów Morskich NATO oraz Sił Odpowiedzi NATO na akwenach potencjalnych działań;” Ocena: Ważny punkt. Bałtyk sprzyja prowadzeniu wojny minowej. O ile jednak w warunkach pokoju można oddelegowywać jednostki tego typu do sojuszniczych zespołów na różnych akwenach, to warunkach konfliktu nie wyobrażam sobie tego rodzaju udziału poza Bałtykiem. Mniejsze wyspecjalizowane okręty w zadaniach OPL i ZOP będą sumarycznie kosztować dużo więcej. System ZOP to koszt 10-15% kosztu fregaty. Okręt ZOP musi być odpowiednio duży by stabilnie holować sonar. Okręt OPL musi mieć odpowiednio dużą wyporność by pomieścić sensowny radar i wyrzutnie pocisków plot. Jesli wiec nie chcesz mieć iluzorycznych zdolności, to i tak musisz zbudować spore okręty. __My nie mamy warunków geograficznych Finlandii i Szwecji!__ Do tego wszystkiego 2x łączność, 2x załogi itd. Zupełnie bez sensu Będzie liczył się każdy okręt na tym akwenie. Zwraca też uwagę brak troski o prostsze, mniejsze i tańsze okręty minowe klasy trałowca redowego, które są niezbędne do działań minowo-dozorowych w bazach, w ich pobliżu i na wodach zatokowych i zalewowych. Cytat: „systemów bezzałogowych, wspierających prowadzenie działań w powietrzu, na wodzie i pod wodą, w tym bezzałogowych systemów powietrznych (BSP) krótkiego i średniego zasięgu w eskadrze lotnictwa rozpoznawczego BL MW (IMINT).” Ocena: W zasadzie bez większych zastrzeżeń. Poza zbytnią ogólnikowością. Podsumowanie: Warto zwrócić uwagę, że w SKBM RP w ogóle nie poświęca się miejsca (może to przeoczyłem) bazom morskim, lądowej i powietrznej obronie wybrzeża. Tak, jakby okręty w przekonaniu autorów były jedyną i w pełni autonomiczną składową sił morskich. A może z góry zakłada się, że będą operowały z dalekich baz i na dalekich akwenach?